شناسایی و شناساندن بزرگان امری ضروری است
به خاطر دارم روزی به دنبال مطلبی از دکتر علی مزینانی بودم. تعریفشان را در کلاس شنیده بودم ولی متاسفانه توفیق شاگردی و حتی مکاتبه ایمیلی و ... با ایشان نداشتم. بهتر بگویم حتی در دوره‌ای که ایشان می‌زیستند من کتابداری را هم نمی‌شناختم. اولین جایی که برای جستجو در مورد ایشان و فضائل اخلاقی‌شان گشتم همین اینترنت بود و موتورهای جستجو، بعد از کلی گشت و گزار و لینک و زیر لینک به یک نوشته بسیار کوتاه در مورد ایشان که پسرشان در یک وبلاگ منتشر کرده بود؛ رسیدم. آن جا بود که به فکر کار جدیدی با عنوان یادواره بزرگان افتادم. یک ایده نوین در حوزه علم اطلاعات که تا نزدیک به 40 شماره نیز پیش رفت ولی به دلیل مشکلاتی متاسفانه ادامه دار نشد. در آن دوره با استفاده از پتانسیل ادکا و البته وجود افراد قدردان رشته سعی کردیم نوشته‌هایی را منتشر کنیم تا بتوانیم از استادان و فرهیختگان این رشته بیشتر بنویسیم تا آیندگان اطلاعات جامع‌تری از این عزیزان داشته باشند. تا بدانند که چه کسانی برای این رشته تلاش کرده‌اند و نظرات دانشجویانشان در موردشان چه بوده است. نوشتن و پرداختن به این استادان امری بسیار ضروری و مهم است که باید مورد توجه قرار گیرد، افرادی که ستون‌های رشته و دلسوزانی هستند که با همت والای خود رشته علم اطلاعات و دانش شناسی را به جای کنونی رسانده‌اند و شاید اگر نبودند چنین رشته و حوزه‌ای نیز نبود. یکی از مهم‌ترین این افراد دکتر رحمت الله فتاحی است. استادی توانمند، دانشمند، مدیر، معلم که اگر واژه پدر معنوی رشته علوم اطلاعات را به ایشان نسبت دهم، گزاف نگفته‌ام. دکتر فتاحی را از روزهای اول کارشناسی می‌شناسم. از همان روزهایی که با دوستانم برای شناخت بهتر رشته‌مان در دانشگاه شهید مدنی آذربایجان هم قسم شده بودیم. روزهایی که هم‌کلاسی‌هایمان با ناامیدی از رشته و تلاش برای تغییر رشته و حتی ترک تحصیل دست و پنجه نرم می‌کردند. روزهایی که خیلی از هم‌کلاسی‌هایمان از تحصیل در رشته سرخورده شده بودند و از همان دو سه هفته اول عمرشان را برباد رفته می‌دیدند. وقتی سرکلاس خانم فرقانی کتاب فهرستنویسی را ورق می‌زدم و مقدمه دکتر فتاحی بر کتاب را مطالعه کردم تلنگری در من زده شد که اگر می‌شد و نوشته‌ای از دکتر فتاحی در مورد اهمیت رشته دریافت می‌کردم و در اختیار هم‌کلاسی‌هایمان قرار می‌دادم، شاید کمی انگیزه ایجاد می‌شد و به آینده امیدوار می‌شدند. ولی خب آرزویی بود که در آن زمان بسیار محال به نظر می‌رسید.
با پرس و جو از استادان وقت آدرس ایمیلی از ایشان پیدا کردم؛ یک ایمیل با مضمون درخواست یک مصاحبه کوتاه برای انتشار در نشریه برای ایشان ارسال کردم. این ایمیل بعد از کلاس و در زمان استفاده از سایت دانشکده و در ساعت 12:37 دقیقه روز ششم آبان ماه 1389 برای ایشان ارسال شد و آقای دکتر در ساعت 3 همان روز به ایمیل من پاسخ دادند. ایشان در ایمیل نوشتند که سخت درگیر چند دفاع پایان نامه هستند و بعداً پاسخ می‌دهند. اولش که ایمیل را خواندم کمی ناامید شدم و فکر کردم شاید از سر باز کرده باشند و پاسخ ندهند. اما بعد از گذشت 4 روز مجدد ایمیلی از ایشان دریافت کردم که در آن پاسخ تمام سوالاتم را داده بودند. آن ایمیل اگر بگویم مهم‌ترین انگیزه و امید من و هم دوره‌ای‌هایم برای ادامه تحصیل بود اغراق نکرده‌ام. این شد که مقدمه‌ای برای بهره گیری از دانش و معرفت ایشان به صورت غیر حضوری و ارتباطات ایمیلی ایجاد شد. البته پیش‌تر در بخش یادواره بزرگان دو مطلب از دکتر فتاحی منتشر کردیم و در آن‌ها بیشتر در مورد این ارتباطات نوشتم. (که متاسفانه به دلیل مشکلات فنی سایت یادداشت‌های دانشجویی از بین رفت. البته فایل پشتیبان آن را داریم و انشالله به زودی مجدد چنین پایگاهی مجدد راه اندازی خواهد شد.) اما اکنون بعد از یک دوره دو ساله مجدد می‌خواهم از ایشان بنویسم چون نوشتن از افرادی که دگر خواه هستند و فقط به فکر منافع شخصی آن هم در این دوران سخت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیستند بسیار حائز اهیمت است و هر چه از آن‌ها و اقداماتشان بنویسیم و بگوییم باز کم است. دکتر فتاحی دانشمندی فرهیخته و استادی دلسوز و مهربان است که برخلاف بسیاری از کسانی که منتظر لغزش و تحقیر دیگران هستند همواره حامی و پشتیبان و مایه دلگرمی است. مهم نیست که چه کسی هستی، چه جنسیتی داری، از چه فرهنگ و زبانی هستی، چه مقطعی می‌خوانی، استادی یا دانشجو، کارمندی یا بیکار، وقتی از دکتر فتاحی مشاوره می‌خواهی قطعاً پاسخی دریافت می‌کنید و حتماً پاسختان را می‌دهد. به معنای واقعی می‌توانم بگویم که یک انسان به تمام معنا است که فقط نفس کار برایش مهم است و سربزنگاه‌های مهم با یک ایمیل، یک پیامک، یا حتی یک تماس تلفنی آرامت می‌کند. یکی از تنها کسانی که در زمان سختی و مشکلات آن هم در این دوره وانفسا و مهیب دلسوزانه کنارت می‌ایستد. دکتر فتاحی تمام عمر با برکتش را صرف اعتلای این رشته کرده و همواره سر بزنگاه‌های تاریخی رشته و حوزه علمی بوده و هست. همیشه دلش برای آینده دانشجویان و تحصیل کردگان این حوزه می‌سوزد و همواره حامی، مشوق و مایه دلگرمی دانشجویان، استادان و فارغ التحصیلان و بیکاران کتابداری است. وجود چنین انسان‌های شریفی در این دوره زمانی بسیار مهم، غنیمتی غیرقابل وصف است.
دکتر فتاحی کسی است که در نوشته‌ها و نگرشش زندگی انسان‌ها برایش مهم است و به رشته، جامعه، کشور و جهان احساس دین می‌کند. انسانی است که تمامی ویژگی‌های ذکر شده در نوشته جدیدشان در حوزه «دگرخواهی» یا Altruism را دارد. دکتر فتاحی نمونه‌ای از استادان معلم است که بسیار نایاب و کمیابند. شناختن و معرفی این افراد کوچک‌ترین کاری است که باید انجام داد. الگوبرداری از زندگی این بزرگ مردان، شناخت دقیق آن‌ها و دغدغه‌هایشان، بیان عقاید و تفکراتشان و در نهایت ترسیم شخصیتشان درس‌های زیادی برای استادان، جوانان و سایر فرهیختگان این حوزه علمی دارد. در رشته کتابداری یا همان علم اطلاعات در این دوره زمانی چنین استادانی کم و انگشت شمارند. پس نیاز ویژه می‌دانم که مجدد مجله خبری و به ویژه بخش یادواره بزرگان را فعال کنیم تا بتوانیم این استادان بزرگ را بیشتر بشناسیم و بهتر بشناسانیم.
از اینجا از تمامی استادان، فرهیختگان، دانشجویان و محققان ارجمند تقاضا دارم که افراد شاخص و معلمان تأثیر گذار خود را در قالب متن‌هایی معرفی کنند تا بتوانیم آن‌ها را بیشتر بشناسیم و به جامعه نیز بشناسانیم. ایمیل Stnote1@gmail.com آماده دریافت متون و یادداشت‌های شماست.
با آرزوی بهروزی و تندرستی
